Ang tsaa, isang inuming kilala sa buong mundo, ay may mayamang kasaysayan at kultural na kahalagahan. Sa Pilipinas, bagama't hindi katutubo, naging bahagi na rin ito ng pang-araw-araw na buhay ng maraming Pilipino, lalo na sa mga lugar na may malamig na klima. Ang pag-aaral ng iba't ibang uri ng tsaa ay hindi lamang tungkol sa pagkilala sa kanilang lasa, kundi pati na rin sa pag-unawa sa kanilang pinagmulan, proseso ng paggawa, at mga benepisyo sa kalusugan.
Mayroong iba't ibang kategorya ng tsaa, batay sa antas ng oksidasyon ng mga dahon ng Camellia sinensis, ang halaman kung saan nagmumula ang tsaa. Kabilang dito ang white tea, green tea, oolong tea, black tea, at pu-erh tea. Ang bawat isa ay may natatanging katangian sa kulay, lasa, at aroma.
Bukod sa mga pangunahing kategorya, mayroon ding mga herbal teas o tisanes, na ginawa mula sa mga halamang gamot, bulaklak, at prutas. Hindi ito technically na tsaa dahil hindi nagmumula sa Camellia sinensis, ngunit madalas na tinutukoy bilang tsaa dahil sa paraan ng paghahanda at pag-inom nito. Ang pag-aaral ng mga terminong nauugnay sa tsaa ay makakatulong sa pagpapalawak ng iyong bokabularyo sa Tagalog, lalo na kung interesado ka sa pagluluto, kultura ng pagkain, o paglalakbay.
Mahalaga ring tandaan ang mga paraan ng paghahanda ng tsaa, tulad ng paggamit ng tea bags, loose leaf tea, at iba't ibang temperatura ng tubig. Ang bawat paraan ay maaaring makaapekto sa lasa at aroma ng tsaa. Ang pag-unawa sa mga nuances na ito ay magpapahusay sa iyong karanasan sa pag-inom ng tsaa.