Ang mga bundok at lambak ay hindi lamang mga pisikal na anyong lupa; malalim din ang kanilang pagkakaugnay sa kultura, mitolohiya, at maging sa wika ng Pilipinas. Sa maraming rehiyon, ang mga bundok ay itinuturing na sagrado, tahanan ng mga espiritu, at pinagmumulan ng mga likas na yaman. Ang mga lambak naman ay kadalasang sentro ng agrikultura at pamayanan.
Sa wikang Tagalog, maraming salita ang may kaugnayan sa mga bundok at lambak. Ang 'bundok' mismo ay tumutukoy sa mataas na anyong lupa. Ang 'lambak' ay ang mababang lugar sa pagitan ng mga bundok. Ngunit higit pa rito, may mga salitang naglalarawan ng mga katangian ng mga ito, tulad ng 'matarik' (steep), 'malawak' (wide), 'makitid' (narrow), at 'luntiang' (green).
Ang pag-aaral ng leksikon na ito ay hindi lamang tungkol sa pag-alam ng mga salita. Ito ay tungkol din sa pag-unawa sa kung paano nakikita ng mga Pilipino ang kanilang kapaligiran. Ang mga bundok at lambak ay hindi lamang mga lugar; sila ay bahagi ng ating pagkakakilanlan.