Ang mga urban park ay mahalagang bahagi ng modernong pamumuhay, lalo na sa mga lungsod. Hindi lamang sila nagbibigay ng espasyo para sa libangan at pagpapahinga, kundi nagsisilbi rin silang 'berde' o 'lungsod ng mga baga' na nagpapabuti sa kalidad ng hangin at nagpapababa ng temperatura. Sa konteksto ng wikang Tagalog, ang salitang 'parke' ay karaniwang ginagamit, bagaman ang 'urban park' ay nauunawaan din, lalo na sa mga pormal na usapan.
Ang konsepto ng parke sa Pilipinas ay may malalim na ugat sa kasaysayan. Noong panahon ng mga Espanyol, ang mga 'plaza' o liwasan ay sentro ng buhay panlipunan. Ang mga ito ay ginagamit para sa mga pagtitipon, pagdiriwang, at iba pang mga aktibidad ng komunidad. Sa paglipas ng panahon, ang mga plaza ay naging inspirasyon para sa paglikha ng mas malalaki at mas planadong mga parke.
Mahalaga ring tandaan ang papel ng mga parke sa pagpapalaganap ng kamalayan sa kalikasan. Maraming urban park sa Pilipinas ang nagtatampok ng mga halaman at hayop na katutubo sa bansa, na nagbibigay-daan sa mga bisita na matuto tungkol sa biodiversity. Ang mga parke ay maaari ring magsilbing lugar para sa mga programa sa edukasyon sa kapaligiran.
Sa pag-aaral ng bokabularyong may kaugnayan sa mga urban park, mahalagang isaalang-alang ang iba't ibang uri ng mga pasilidad na matatagpuan doon: mga bangko, mga palaruan, mga landas, mga fountain, at mga hardin. Ang pag-unawa sa mga terminong ito sa Tagalog ay makakatulong sa mas epektibong komunikasyon tungkol sa mga espasyong ito.