Ang transportasyon sa riles, o tren, ay isang mahalagang bahagi ng sistema ng transportasyon sa maraming bansa, kabilang na ang Pilipinas. Sa wikang Tagalog, ang pag-unawa sa mga konsepto at terminolohiya na may kaugnayan sa transportasyon sa riles ay mahalaga para sa pagpaplano ng paglalakbay, pag-unawa sa mga isyu sa transportasyon, at pagpapahalaga sa kasaysayan ng riles.
Ang mga tren ay nag-aalok ng isang mabilis, maaasahan, at komportableng paraan ng paglalakbay, lalo na sa mga mahabang distansya. Sa Pilipinas, ang PNR (Philippine National Railways) ay ang pangunahing tagapagbigay ng serbisyo ng transportasyon sa riles. Ang mga tren ay ginagamit din para sa pagdadala ng mga kalakal at materyales.
Ang mga elemento ng transportasyon sa riles ay kinabibilangan ng mga riles, tren, istasyon, signal, at mga tauhan ng tren. Ang mga riles ay ang mga landas na ginagamit ng mga tren, habang ang mga tren ay ang mga sasakyang nagdadala ng mga pasahero at kalakal. Ang mga istasyon ay ang mga lugar kung saan sumasakay at bumababa ang mga pasahero, at ang mga signal ay ginagamit upang kontrolin ang paggalaw ng mga tren.
Sa konteksto ng Pilipinas, ang transportasyon sa riles ay may mahabang kasaysayan na nagsimula pa noong panahon ng kolonyalismong Espanyol. Ang mga unang linya ng riles ay itinayo upang mapadali ang pagdadala ng mga kalakal mula sa mga bukid patungo sa mga lungsod. Sa paglipas ng panahon, ang sistema ng riles ay lumawak at naging mahalagang bahagi ng ekonomiya ng bansa.
Ang pag-unlad ng transportasyon sa riles sa Pilipinas ay patuloy pa rin. May mga plano upang magtayo ng mga bagong linya ng riles at pagbutihin ang mga kasalukuyang linya. Ang layunin ay upang magbigay ng mas mahusay, mas maaasahan, at mas abot-kayang serbisyo ng transportasyon sa mga Pilipino.
FILIPINO ▼