Ang mga kontrata at kasunduan ay pundasyon ng anumang transaksyon, relasyon, o pangako. Sa konteksto ng wikang Tagalog, mahalagang maunawaan ang mga terminolohiya at konsepto na nauugnay dito, lalo na't ang legal na sistema ng Pilipinas ay may malaking impluwensya mula sa Espanya.
Ang salitang “kontrata” ay tumutukoy sa isang kasunduan sa pagitan ng dalawa o higit pang partido na nagtatakda ng mga obligasyon at karapatan. Ito ay maaaring tungkol sa pagbili at pagbebenta, pagpapaupa, paggawa, o anumang uri ng legal na usapin. Mahalaga na ang kontrata ay malinaw, kumpleto, at sumusunod sa batas.
Ang “kasunduan” naman ay mas malawak na termino na maaaring tumukoy sa anumang uri ng pagpapahayag ng pagpayag o pagkakaisa ng mga partido. Hindi lahat ng kasunduan ay legal na binding, ngunit ang mga kontrata ay palaging kasunduan. Ang pagiging maingat sa mga salita at kondisyon ng isang kasunduan ay mahalaga upang maiwasan ang hindi pagkakaunawaan.
Sa pag-aaral ng mga terminong legal sa Tagalog, mahalagang tandaan ang mga salitang ugat at ang kanilang mga kahulugan. Halimbawa, ang salitang “obligasyon” ay nagmula sa salitang “obligar” na nangangahulugang “upang obligahin.” Ang pag-unawa sa mga etimolohiya ng mga salita ay makakatulong sa mas malalim na pag-unawa sa kanilang kahulugan.