Ang mga instrumentong bayan, o folk instruments, ay sumasalamin sa mayamang kultura at kasaysayan ng Pilipinas. Bawat rehiyon ay may sariling natatanging hanay ng mga instrumento na ginagamit sa iba't ibang okasyon, mula sa mga ritwal at seremonya hanggang sa mga pagdiriwang at paglilibang.
Ang pag-aaral ng mga instrumentong ito ay hindi lamang pag-aaral ng musika, kundi pati na rin ng mga tradisyon, paniniwala, at pamumuhay ng mga Pilipino. Ang bawat instrumento ay may sariling kuwento at kahulugan na nagpapahiwatig ng pagkakakilanlan ng isang komunidad.
Sa wikang Tagalog, mayroong mga espesyal na termino na ginagamit upang tukuyin ang iba't ibang instrumentong bayan. Ang mga terminong ito ay kadalasang nagmula sa mga katutubong wika at nagpapahiwatig ng mga katangian at gamit ng instrumento.
Mahalagang mapanatili at maipasa sa susunod na henerasyon ang kaalaman tungkol sa mga instrumentong bayan. Ito ay isang paraan ng pagpapahalaga sa ating kultura at pagpapanatili ng ating pagkakakilanlan.
Ang pag-aaral ng mga instrumentong bayan ay nagbibigay-daan din sa atin na maunawaan ang mga impluwensya ng iba't ibang kultura sa musika ng Pilipinas. Ito ay isang patuloy na proseso ng pagtuklas at pagpapayaman ng ating kultural na pamana.