Ang mga pantulong na pandiwa, o 'verbos auxiliares' sa Espanyol, ay mahalagang bahagi ng gramatika ng parehong Espanyol at Filipino. Hindi sila nagpapahayag ng aksyon nang mag-isa, ngunit tumutulong sa pangunahing pandiwa upang maipahayag ang iba't ibang aspekto tulad ng panahon, posibilidad, o obligasyon. Ang leksikon na ito ay nakatuon sa pag-unawa sa mga pantulong na pandiwa at ang kanilang katumbas sa wikang Filipino.
Sa Espanyol, ilan sa mga karaniwang pantulong na pandiwa ay 'haber', 'ser', at 'estar'. Ang bawat isa ay may kanya-kanyang gamit at kahulugan. Halimbawa, ang 'haber' ay ginagamit upang bumuo ng perpektong panahon, habang ang 'ser' at 'estar' ay ginagamit upang ipahayag ang mga katangian at kalagayan.
Sa Filipino, mayroon din tayong mga pantulong na pandiwa, bagaman maaaring hindi sila palaging malinaw na nakikita bilang hiwalay na salita. Madalas silang nakakabit sa pangunahing pandiwa bilang mga panlapi. Halimbawa, ang 'ay' ay isang pantulong na pandiwa na ginagamit upang ikonekta ang paksa sa panaguri. Ang mga panlaping tulad ng 'na-' at 'pa-' ay maaari ring ituring na mga pantulong na pandiwa dahil binabago nila ang kahulugan ng pangunahing pandiwa.
Ang pag-unawa sa mga pagkakaiba at pagkakatulad sa pagitan ng mga pantulong na pandiwa sa Espanyol at Filipino ay makakatulong sa mga mag-aaral na mas maunawaan ang mga nuances ng parehong wika. Ito ay isang mahalagang hakbang sa pagiging bihasa sa parehong wika.
FILIPINO ▼