Ang pagpapahayag ng oras ay isang pundamental na bahagi ng komunikasyon sa anumang wika. Sa Tagalog, tulad ng sa maraming wika, mayroong iba't ibang paraan upang tukuyin ang oras, mula sa simpleng pagbanggit ng oras sa orasan hanggang sa mas masalimuot na paglalarawan ng mga panahon at pagkakataon.
Ang pag-aaral ng mga ekspresyon ng oras sa Tagalog ay hindi lamang tungkol sa pagsasalin ng mga numero o pag-unawa sa mga salitang tulad ng 'umaga', 'hapon', at 'gabi'. Ito rin ay tungkol sa pag-unawa sa kultural na konteksto kung paano tinitingnan ng mga Tagalog ang oras. Halimbawa, ang konsepto ng 'oras' ay maaaring maging mas maluwag kaysa sa mga kultura na mahigpit sa iskedyul.
Mahalaga ring tandaan na ang Tagalog ay may iba't ibang paraan ng pagbilang ng oras, depende sa kung ito ay ginagamit sa pormal o impormal na sitwasyon. Ang paggamit ng 'alas' ay karaniwan sa pormal na pag-uusap, habang ang mas simpleng pagbanggit ng oras ay ginagamit sa pang-araw-araw na pakikipag-ugnayan.
Bukod pa rito, ang mga ekspresyon ng oras ay madalas na ginagamit sa mga idyoma at sawikain sa Tagalog, na nagdaragdag ng lalim at kulay sa wika. Ang pag-aaral ng mga ito ay makakatulong sa iyo na mas maunawaan ang kultura at paraan ng pag-iisip ng mga Tagalog.