Ang pagguhit at pagboceto ay mga unibersal na anyo ng sining na nagpapahintulot sa atin na ipahayag ang ating pagkamalikhain at pananaw sa mundo. Sa Pilipinas, ang sining ng pagguhit ay may mahabang kasaysayan, mula sa mga sinaunang petroglyphs hanggang sa mga modernong likhang sining. Ito ay isang mahalagang bahagi ng ating kultura at pamana.
Sa wikang Tagalog, mayaman ang bokabularyo na may kaugnayan sa pagguhit at pagboceto. Maraming salita ang naglalarawan ng iba't ibang kasangkapan, teknik, at estilo ng pagguhit. Ang pag-aaral ng mga salitang ito ay hindi lamang nagpapalawak ng ating kaalaman sa wika, kundi nagbibigay din ng mas malalim na pag-unawa sa sining ng pagguhit.
Ang pagguhit ay hindi lamang para sa mga propesyonal na artista. Ito ay isang kasanayan na maaaring matutunan at ma-enjoy ng sinuman. Ito ay isang mahusay na paraan upang mapabuti ang ating pagmamasid, konsentrasyon, at pagkamalikhain.
Sa leksikon na ito, susuriin natin ang iba't ibang salita at konsepto na may kaugnayan sa pagguhit at pagboceto sa wikang Tagalog. Tatalakayin natin ang kanilang mga kahulugan, gamit, at kahalagahan sa sining ng Pilipinas.
Ang pag-aaral ng pagguhit at pagboceto sa wikang Tagalog ay isang paglalakbay sa mundo ng sining at pagkamalikhain.