Ang mga pandiwang reflexive sa Tagalog ay mga pandiwang ang aksyon ay bumabalik sa simula ng pangungusap. Ito ay nangangahulugang ang paksa ng pandiwa ay pareho ring tumatanggap ng aksyon. Ang mga pandiwang ito ay mahalaga sa pagpapahayag ng mga personal na aksyon at karanasan.
Sa Tagalog, ang mga pandiwang reflexive ay karaniwang ginagamitan ng panlapi na '-um-'. Halimbawa, ang 'magbihis' (to dress oneself) ay isang pandiwang reflexive. Ang panlaping '-um-' ay nagpapahiwatig na ang paksa ay gumagawa ng aksyon para sa kanyang sarili.
Mayroong ilang mga pandiwa na hindi nangangailangan ng panlapi na '-um-' upang maging reflexive. Ito ay dahil ang kahulugan ng pandiwa mismo ay nagpapahiwatig na ang aksyon ay bumabalik sa simula ng pangungusap. Halimbawa, ang 'magpakasaya' (to enjoy oneself) ay isang pandiwang reflexive kahit walang '-um-'.
Ang pag-unawa sa mga pandiwang reflexive ay mahalaga sa pagbuo ng mga gramatikong tama at natural na pangungusap sa Tagalog. Ang mga pandiwang ito ay karaniwang ginagamit sa pang-araw-araw na pag-uusap at pagsusulat.