Ang Pilipinas, bilang isang arkipelago, ay may mahabang kasaysayan ng paglalakbay sa dagat at paglalayag. Mula pa noong unang panahon, ang mga Pilipino ay gumamit ng mga bangka upang makipagkalakalan, makipagdigma, at makipag-ugnayan sa iba't ibang isla at bansa. Ang mga salita at pariralang nauugnay sa paglalakbay sa dagat ay mahalagang bahagi ng wikang Filipino.
Ang mga tradisyonal na bangka ng Pilipinas, tulad ng 'balangay' at 'vinta', ay sumasalamin sa kahusayan at pagkamalikhain ng mga Pilipinong mandaragat. Ang mga bangkang ito ay hindi lamang ginagamit para sa transportasyon, kundi pati na rin para sa pangingisda, paglalayag, at pagdiriwang.
Ang pag-aaral ng bokabularyo ng paglalakbay sa dagat sa Filipino ay maaaring magbigay sa atin ng mas malalim na pag-unawa sa kasaysayan, kultura, at ekonomiya ng Pilipinas. Ito rin ay maaaring magbigay inspirasyon sa atin na pahalagahan ang ating mga karagatan at pangalagaan ang ating mga yamang-dagat.
Ang mga terminong nauugnay sa paglalayag, tulad ng 'layag', 'timon', 'angkla', at 'dagat', ay madalas na ginagamit sa mga tula, awit, at kuwento ng Pilipinas. Ang mga ito ay sumisimbolo sa paglalakbay, pakikipagsapalaran, at pagtuklas.