Ang mga likas na kalamidad, o 'الكوارث الطبيعية' sa Arabe, ay mga pangyayari na dulot ng mga natural na proseso na nagdudulot ng malaking pinsala sa buhay, ari-arian, at kapaligiran. Ang Pilipinas, dahil sa kanyang lokasyon sa 'Pacific Ring of Fire' at 'typhoon belt,' ay isa sa mga bansang pinaka-vulnerable sa mga likas na kalamidad.
Kabilang sa mga karaniwang likas na kalamidad sa Pilipinas ang mga bagyo, baha, lindol, pagguho ng lupa, at pagsabog ng bulkan. Ang mga kalamidad na ito ay maaaring magdulot ng malawakang pagkasira ng mga imprastraktura, pagkawala ng mga pananim, at pagtaas ng bilang ng mga displaced persons.
Sa kultura ng Pilipinas, ang pagiging handa sa mga kalamidad ay mahalaga. Maraming mga tradisyon at paniniwala ang umiikot sa paghingi ng proteksyon mula sa mga kalamidad. Ang 'bayanihan,' o ang espiritu ng pagtutulungan, ay mahalaga sa pagharap sa mga kalamidad. Ang mga Pilipino ay kilala sa kanilang katatagan at kakayahang bumangon mula sa mga pagsubok.
Ang pag-unawa sa mga sanhi at epekto ng mga likas na kalamidad ay mahalaga sa pagpapabuti ng disaster risk reduction and management (DRRM). Ang pagpapalakas ng mga imprastraktura, pagpapabuti ng mga sistema ng babala, at pagpapataas ng kamalayan ng publiko ay mahalaga sa pagbabawas ng mga panganib na dulot ng mga kalamidad. Ang pagtutulungan ng gobyerno, pribadong sektor, at mga komunidad ay mahalaga sa pagbuo ng isang mas resilient na bansa.
Ang pag-aaral ng mga likas na kalamidad ay nangangailangan ng pag-unawa sa mga konsepto ng heolohiya, meteorolohiya, at environmental science. Mahalaga rin ang paggamit ng mga modernong teknolohiya tulad ng remote sensing at geographic information systems (GIS) upang makagawa ng tumpak na mga mapa ng panganib at makapagplano ng mga epektibong estratehiya sa pagtugon sa mga kalamidad.
FILIPINO ▼