Ang mga instrumentong percussion, o mga instrumentong panghampas sa Filipino, ay isang malawak at makulay na kategorya ng mga instrumentong musikal. Ang mga ito ay tinutugtog sa pamamagitan ng pagpalo, pagkalog, o pagkatok, at nagbibigay ng ritmo at texture sa musika. Mula sa simpleng tambol hanggang sa mas kumplikadong xylophone, ang mga instrumentong percussion ay may mahalagang papel sa musika ng Pilipinas at sa buong mundo.
Sa tradisyonal na musika ng Pilipinas, maraming iba't ibang uri ng instrumentong percussion ang ginagamit. Kabilang dito ang kulintang, isang hanay ng mga gong na tinutugtog sa pamamagitan ng pagpalo gamit ang malambot na patpat; ang agung, isang malaking gong na ginagamit sa mga seremonyal na okasyon; at ang dabakan, isang malaking tambol na ginagamit sa mga sayaw at ritwal. Ang mga instrumentong ito ay sumasalamin sa mayamang kultura at kasaysayan ng mga katutubong Pilipino.
Ang pag-aaral ng mga instrumentong percussion ay nagbibigay-daan sa atin na maunawaan ang iba't ibang paraan ng paglikha ng musika at ang kahalagahan ng ritmo sa kultura. Ang pagtuklas sa mga tunog at teknik ng pagtugtog ng mga instrumentong ito ay maaaring maging isang nakakatuwang at nakapagpapayaman na karanasan. Mahalaga ring tandaan na ang mga instrumentong percussion ay hindi lamang ginagamit sa tradisyonal na musika, kundi pati na rin sa modernong musika ng iba't ibang genre.
Ang pag-unawa sa mga terminong ginagamit sa paglalarawan ng mga instrumentong percussion, tulad ng 'membrane', 'idiophone', at 'pitched percussion', ay makakatulong sa atin na mas maipahayag ang ating pag-unawa sa musika. Ang pag-aaral ng mga instrumentong percussion ay nagpapalawak ng ating kaalaman sa musika at nagpapalakas ng ating pagpapahalaga sa sining.