Ang mga tuntunin sa pag-aasawa at pagtutulungan sa kulturang Filipino ay may malalim na ugat sa kasaysayan at tradisyon, na malaki ang impluwensya ng panahong kolonyal ng Espanya. Ang konsepto ng 'pamamanhikan,' o ang pormal na paghingi ng kamay ng babae sa kanyang mga magulang, ay isang halimbawa ng tradisyong ito. Ito ay isang mahalagang ritwal na nagpapakita ng paggalang sa pamilya ng babae at ang seryosong intensyon ng lalaki.
Ang kasal sa Pilipinas ay hindi lamang isang pagdiriwang sa pagitan ng dalawang indibidwal kundi isang pagsasama ng dalawang pamilya. Ang mga magulang at iba pang kamag-anak ay madalas na may malaking papel sa pagpaplano at pagpapatupad ng kasal. Ang 'ninong' at 'ninang,' o mga godparents, ay pumipili upang magbigay ng gabay at suporta sa mag-asawa.
Ang konsepto ng 'bigay-kaya,' o dowry, ay isa ring mahalagang bahagi ng tradisyon ng kasal sa Pilipinas. Ito ay ang pagbibigay ng ari-arian o pera mula sa pamilya ng babae sa mag-asawa bilang suporta sa kanilang bagong buhay. Bagama't nagbabago ang mga kaugalian, nananatili pa rin ang kahalagahan ng pagbibigay ng suporta sa mag-asawa.
Ang pag-aaral ng leksikon na ito ay magbibigay sa iyo ng mas malalim na pag-unawa sa mga tuntunin at tradisyon na nakapalibot sa pag-aasawa at pagtutulungan sa kulturang Filipino. Ito ay makakatulong sa iyo na maunawaan ang mga halaga at paniniwala na humuhubog sa mga relasyon sa Pilipinas.