Ang disenyo ng mga panlabas na espasyo at hardin ay isang mahalagang bahagi ng kulturang Pilipino. Sa tradisyon, ang mga bahay ay madalas na may malalawak na bakuran na ginagamit para sa iba't ibang layunin, tulad ng pagtatanim, paglilibang, at pagdiriwang. Ang mga hardin ay hindi lamang para sa kagandahan, kundi pati na rin para sa pagbibigay ng pagkain at gamot.
Ang mga Pilipino ay may malapit na ugnayan sa kalikasan, at ito ay makikita sa kanilang pagpapahalaga sa mga halaman at puno. Ang mga hardin ay madalas na puno ng iba't ibang uri ng halaman, tulad ng mga bulaklak, prutas, gulay, at halamang gamot. Ang mga halaman ay hindi lamang nagpapaganda ng kapaligiran, kundi pati na rin nagbibigay ng lilim at sariwang hangin.
Ang disenyo ng mga panlabas na espasyo ay maaaring mag-iba depende sa klima, topograpiya, at kultura ng isang lugar. Sa Pilipinas, kung saan mainit at mahalumigmig ang klima, ang mga hardin ay madalas na dinisenyo upang magbigay ng lilim at proteksyon mula sa araw. Ang mga halaman na lumalaban sa init at tagtuyot ay madalas na ginagamit.
Ang pagpaplano ng isang hardin ay nangangailangan ng kaalaman sa mga halaman, lupa, at klima. Mahalaga rin na isaalang-alang ang mga pangangailangan ng mga gumagamit ng hardin. Ang isang mahusay na dinisenyong hardin ay maaaring maging isang lugar ng kapayapaan, pagpapahinga, at paglilibang.
Ang pag-aalaga ng isang hardin ay nangangailangan ng oras, pagsisikap, at pagtitiyaga. Ngunit ang mga gantimpala ay sulit. Ang isang magandang hardin ay maaaring magdala ng kagalakan at kasiyahan sa mga tao.
FILIPINO ▼