Ang pag-ulan, o precipitation sa Ingles, ay isang mahalagang bahagi ng siklo ng tubig at may malaking impluwensya sa ating kapaligiran at pamumuhay. Hindi lamang ito nagbibigay ng tubig na kailangan ng mga halaman, hayop, at tao, kundi nakakaapekto rin ito sa klima, agrikultura, at maging sa ating kultura.
Sa wikang Tagalog, may iba't ibang paraan upang ilarawan ang iba't ibang uri ng pag-ulan. Mayroong ambon, na maliliit at banayad na patak ng tubig; ulan, ang karaniwang pag-ulan; buhos, na malakas at matindi; at pagsabog, na kadalasang may kasamang kulog at kidlat. Ang bawat uri ay may kanya-kanyang katangian at epekto.
Ang pag-aaral ng pag-ulan ay hindi lamang tungkol sa pisikal na proseso nito. Mahalaga ring maunawaan ang kultural na kahalagahan nito sa ating lipunan. Sa maraming tradisyonal na paniniwala, ang pag-ulan ay itinuturing na biyaya mula sa langit, simbolo ng kasaganahan at pag-asa. May mga ritwal at seremonya pa nga na isinasagawa upang hilingin ang pag-ulan, lalo na sa panahon ng tagtuyot.
Bukod pa rito, ang pag-ulan ay may malaking papel sa ating panitikan at sining. Maraming awit, tula, at kuwento ang naglalarawan ng kagandahan at kapangyarihan ng pag-ulan. Ito ay nagpapakita ng malalim na koneksyon ng mga Pilipino sa kalikasan.