Ang kritiko at teorya ng sining ay hindi lamang tungkol sa paglalarawan ng isang likhang sining bilang maganda o pangit. Ito ay isang malalim na pagsusuri na sumasalamin sa kasaysayan, kultura, at pilosopiya. Sa konteksto ng wikang Filipino, ang pag-unawa sa mga konsepto ng sining ay nagiging mas mahalaga dahil sa ating mayamang tradisyon ng pagkamalikhain.
Ang pag-aaral ng kritiko ng sining ay nagtuturo sa atin na maging mapanuri sa ating nakikita at nararanasan. Hindi ito simpleng opinyon, kundi isang argumentong sinusuportahan ng ebidensya at kaalaman. Mahalaga ring maunawaan ang iba't ibang 'school of thought' o pananaw sa sining, tulad ng Formalism, Structuralism, at Postmodernism.
Sa wikang Filipino, ang mga salitang ginagamit upang ilarawan ang sining ay maaaring magkaroon ng iba't ibang konotasyon. Halimbawa, ang salitang 'ganda' ay maaaring mag-iba ang kahulugan depende sa konteksto at sa personal na pananaw ng nagpapahayag. Kaya naman, mahalaga ang pagiging tiyak at malinaw sa paggamit ng wika kapag nagsusuri ng sining.
Ang teorya ng sining, sa kabilang banda, ay naglalayong magbigay ng balangkas para sa pag-unawa sa sining. Ito ay nagtatanong tungkol sa layunin ng sining, ang papel ng artista, at ang relasyon ng sining sa lipunan. Ang pag-aaral ng teorya ng sining ay nagbubukas ng ating isipan sa iba't ibang posibilidad at interpretasyon.
Para sa mga nag-aaral ng leksikon ng sining, mahalagang maging pamilyar sa mga pangunahing termino at konsepto. Hindi lamang ito tungkol sa pagsasalin ng mga salita, kundi pati na rin sa pag-unawa sa mga kultural na implikasyon ng mga ito. Ang pag-aaral ng sining sa pamamagitan ng wika ay isang paraan upang mas mapahalagahan ang ating sariling kultura at ang kultura ng iba.
FILIPINO ▼