Ang pag-aaral ng mga kontinente at bansa ay hindi lamang pagmememorya ng mga pangalan at lokasyon. Ito ay isang paglalakbay sa iba't ibang kultura, kasaysayan, at heograpiya ng mundo. Sa konteksto ng wikang Filipino, mahalaga ring maunawaan kung paano tinutukoy at pinapangalanan ang mga lugar na ito, at kung paano nag-iba ang mga pangalan sa paglipas ng panahon.
Ang konsepto ng 'kontinente' mismo ay may kasaysayan. Hindi ito palaging pareho ang depinisyon, at maaaring mag-iba depende sa disiplinang pinag-uusapan – heograpiya, kultura, o kahit politika. Sa Filipino, ang salitang 'kontinente' ay direktang hiram mula sa Espanyol, na nagpapakita ng impluwensya ng kolonyalismo sa ating wika.
Ang pag-aaral ng mga bansa ay nagbubukas din ng pintuan sa pag-unawa sa mga wika at diyalekto na sinasalita doon. Maraming salita sa Filipino ang nagmula sa iba't ibang wika sa mundo dahil sa kalakalan, migrasyon, at pakikipag-ugnayan sa ibang kultura. Halimbawa, ang mga salitang may kinalaman sa pagkain o pananamit ay madalas na may pinagmulang dayuhan.
Mahalaga ring tandaan na ang pagpapangalan ng mga bansa ay maaaring magbago dahil sa mga pagbabago sa politika, kasaysayan, at maging sa pagkilala ng mga katutubo sa kanilang sariling lupain. Ang pag-aaral ng etimolohiya ng mga pangalan ng bansa ay maaaring magbigay ng mahalagang impormasyon tungkol sa kanilang kasaysayan at kultura.
Sa pag-aaral ng leksikon na ito, inaasahan na hindi lamang matutunan ang mga salita para sa mga kontinente at bansa, kundi pati na rin ang pagpapahalaga sa kanilang kahalagahan sa ating mundo at sa ating wika.