Ang mga pandiwang refleksibo ay isang mahalagang bahagi ng gramatika ng wikang Filipino, bagama't maaaring hindi ito palaging direktang katumbas ng konsepto ng 'reflexive verb' sa Ingles. Sa Filipino, ang pagiging refleksibo ay madalas na ipinapahiwatig sa pamamagitan ng paggamit ng panghalip na 'sarili' o mga katumbas nito.
Hindi tulad ng Ingles kung saan ang pandiwa mismo ang nagbabago upang ipakita ang refleksibidad (halimbawa, 'to wash' vs. 'to wash oneself'), sa Filipino, ang 'sarili' ang nagiging susi. Ito ay nagpapahiwatig na ang aksyon ng pandiwa ay bumabalik sa gumagawa ng aksyon.
Mahalagang maunawaan na hindi lahat ng pandiwa sa Filipino ay nangangailangan ng 'sarili' upang maging refleksibo. May mga pandiwa na likas na refleksibo, ibig sabihin, ang aksyon ay likas na ginagawa sa sarili. Halimbawa, ang 'mag-ayos' (to fix oneself) ay hindi nangangailangan ng karagdagang 'sarili'.
Ang pag-aaral ng mga pandiwang refleksibo sa Filipino ay nangangailangan ng pag-unawa sa konteksto at ang tamang paggamit ng 'sarili' at iba pang katumbas nito. Ang pag-aaral ng mga pangungusap at pag-obserba kung paano ito ginagamit sa pang-araw-araw na usapan ay makakatulong nang malaki.
Bukod pa rito, mahalagang tandaan na ang paggamit ng 'sarili' ay maaaring magbago depende sa diyalekto. Ang ilang rehiyon ay maaaring gumamit ng iba't ibang mga salita upang ipahiwatig ang refleksibidad. Ang pagiging sensitibo sa mga pagkakaibang ito ay mahalaga para sa epektibong komunikasyon.
FILIPINO ▼