Ang kritiko at teorya ng sining ay mga disiplina na naglalayong suriin, bigyang-kahulugan, at unawain ang mga gawa ng sining. Hindi lamang ito tungkol sa pagpapahayag ng personal na opinyon tungkol sa isang likha, kundi isang mas malalim na pagsusuri na isinasaalang-alang ang konteksto, kasaysayan, at mga elemento ng sining mismo. Sa Pilipinas, ang kritiko ng sining ay may mahalagang papel sa paghubog ng panlasa ng publiko at pagtataguyod ng mga lokal na artista.
Ang teorya ng sining ay nagbibigay ng mga balangkas at konsepto upang maunawaan ang mga gawa ng sining. Mayroong iba't ibang teorya ng sining, tulad ng pormalismo, representasyonalismo, at postmodernismo, na bawat isa ay may sariling pananaw at pamamaraan ng pagsusuri. Ang pag-aaral ng mga teoryang ito ay makakatulong sa atin na magkaroon ng mas malawak na pag-unawa sa sining at ang kahalagahan nito sa ating buhay.
Ang wikang Tagalog ay mayaman sa mga salitang naglalarawan sa iba't ibang aspekto ng sining. May mga salita para sa mga kulay, hugis, linya, at iba pa. Ang mga salitang ito ay madalas na ginagamit sa mga usapan, pagsusuri, at pagtuturo ng sining.
Ang pag-aaral ng kritiko at teorya ng sining ay hindi lamang para sa mga artista at kritiko. Ito ay para sa lahat ng interesado sa sining at nais na magkaroon ng mas malalim na pag-unawa sa mundo sa paligid natin. Sa pamamagitan ng pag-aaral, maaari tayong maging mas mapanuri, mas malikhain, at mas mapagpahalaga sa sining.