Ang mga relihiyosong kasanayan at ritual ay mahalagang bahagi ng kultura ng Pilipinas. Mula sa sinaunang panahon hanggang sa kasalukuyan, ang mga paniniwala at ritwal ay humubog sa ating pagkakakilanlan bilang isang bansa.
Sa wikang Tagalog, mayaman ang bokabularyo na ginagamit upang ilarawan ang iba't ibang aspeto ng relihiyon. Maraming salita ang nagmula sa Sanskrit, Espanyol, at iba pang wika, na nagpapakita ng impluwensya ng iba't ibang kultura sa ating paniniwala.
Ang pag-aaral ng leksikon tungkol sa mga relihiyosong kasanayan at ritual ay hindi lamang pag-aaral ng mga salita. Ito rin ay pag-aaral ng kasaysayan, ng mga paniniwala ng mga tao, at ng kanilang mga pagpapahalaga.
Mahalaga ring tandaan na ang mga relihiyosong ritwal ay madalas na ginagawa sa pamamagitan ng wika. Ang mga panalangin, orasyon, at awit ay ginagamit upang makipag-ugnayan sa mga diyos at espiritu. Ang wika ay nagiging instrumento ng pananampalataya at pagpapahayag ng debosyon.
Ang pag-unawa sa konteksto ng mga salita ay mahalaga. Halimbawa, ang salitang 'panalangin' ay may malalim na kahulugan sa konteksto ng relihiyon, na nagpapahiwatig ng komunikasyon sa Diyos at paghingi ng gabay at tulong.