Ang mga klerigo at pinunong panrelihiyon ay may malalim na impluwensya sa kasaysayan, kultura, at lipunan ng Pilipinas. Ang relihiyon, partikular ang Katolisismo, ay isang mahalagang bahagi ng buhay ng maraming Pilipino, at ang mga klerigo ay itinuturing na mga espirituwal na gabay at tagapayo.
Sa kasaysayan, ang mga misyonerong Espanyol ay nagdala ng Katolisismo sa Pilipinas noong ika-16 na siglo. Ang mga klerigo ay nagtatag ng mga simbahan, paaralan, at ospital, at nagtrabaho upang palaganapin ang pananampalataya. Ang Katolisismo ay naging dominanteng relihiyon sa Pilipinas, at ang mga klerigo ay naging mahalagang bahagi ng kolonyal na pamahalaan.
Sa kasalukuyan, ang mga klerigo ay patuloy na gumaganap ng mahalagang papel sa lipunan ng Pilipinas. Sila ay nagbibigay ng espirituwal na gabay, nagtataguyod ng katarungan panlipunan, at nagtatrabaho para sa kapakanan ng mga mahihirap. Sila rin ay madalas na nagsasalita sa mga isyu ng pampublikong interes, tulad ng korapsyon, kahirapan, at karahasan.
Mayroong iba't ibang uri ng klerigo sa Katolisismo, tulad ng mga pari, obispo, at kardinal. Ang mga pari ay ang mga naglilingkod sa mga parokya at nagbibigay ng mga sakramento. Ang mga obispo ay ang mga namumuno sa mga diyosesis at nagpapahayag ng pananampalataya. Ang mga kardinal ay ang mga pinakamataas na ranggo sa klerigo at nagpili ng bagong Papa.
Bukod sa mga klerigo ng Katolisismo, mayroon ding iba pang mga pinunong panrelihiyon sa Pilipinas, tulad ng mga pastor ng mga Protestanteng simbahan, mga imam ng mga moske, at mga rabbi ng mga sinagoga. Ang lahat ng mga pinunong panrelihiyon ay may mahalagang papel sa pagpapalaganap ng pananampalataya at paglilingkod sa kanilang mga komunidad.