Ang mga pagdiriwang sa Pilipinas ay hindi kumpleto kung walang masasarap na pagkain at inumin. Higit pa sa simpleng pagpapakabusog, ang mga ito ay sumisimbolo ng pagkakaisa, pasasalamat, at pagdiriwang ng buhay. Ang bawat rehiyon sa Pilipinas ay may sariling espesyalidad na inihahanda tuwing kapistahan.
Ang paghahanda ng pagkain para sa mga okasyon ay isang mahalagang bahagi ng kultura ng Pilipino. Madalas itong ginagawa nang sama-sama ng pamilya, kung saan ang mga lola at ina ang nagtuturo sa mga susunod na henerasyon ng mga tradisyonal na recipe. Ito ay isang paraan ng pagpasa ng kultura at pagpapanatili ng mga tradisyon.
Maraming pagkain ang may simbolikong kahulugan. Halimbawa, ang lechon (iniihaw na baboy) ay karaniwang inihahain sa mga espesyal na okasyon dahil sumisimbolo ito ng kasaganaan at kayamanan. Ang bibingka at puto bumbong, na karaniwang kinakain tuwing Pasko, ay nagpapakita ng pag-asa at bagong simula.
Hindi rin dapat kalimutan ang mga inumin. Ang tsokolate, na karaniwang sinasamahan ng bibingka, ay isang paborito ng maraming Pilipino. Ang iba't ibang uri ng prutas ay ginagamit din upang gumawa ng mga nakakapreskong inumin tulad ng sago't gulaman.
Ang pag-aaral ng mga pagkain at inumin na ito ay hindi lamang tungkol sa pagkilala sa mga sangkap at paraan ng pagluluto. Ito ay tungkol din sa pag-unawa sa kasaysayan, kultura, at mga paniniwala ng mga Pilipino. Ang bawat kagat at higop ay isang paglalakbay sa puso ng Pilipinas.