Ang pagluluto sa Pilipinas ay isang mahalagang bahagi ng kultura at pamumuhay. Ito ay hindi lamang tungkol sa paghahanda ng pagkain, kundi pati na rin sa pagtitipon ng pamilya at mga kaibigan sa paligid ng mesa. Ang lutuing Pilipino ay mayaman sa lasa at sangkap, na nagpapakita ng impluwensya ng iba't ibang kultura, tulad ng Espanyol, Tsino, at Malay.
Ang mga tradisyonal na paraan ng pagluluto sa Pilipinas ay karaniwang gumagamit ng mga simpleng kagamitan at sangkap. Ang paggamit ng mga sariwang gulay, prutas, karne, at isda ay karaniwan. Ang mga pampalasa tulad ng bawang, sibuyas, luya, at sili ay mahalaga sa pagbibigay lasa sa mga pagkain.
Ang pagluluto ay isang sining na nangangailangan ng pasensya, kasanayan, at pagkamalikhain. Ang bawat rehiyon sa Pilipinas ay may kanya-kanyang espesyalidad at paraan ng pagluluto. Ang pag-aaral ng lutuing Pilipino ay isang magandang paraan upang maunawaan ang kultura at tradisyon ng bansa.
Ang leksikon ng pagluluto ay naglalaman ng mga salita at konsepto na mahalaga sa pag-unawa sa sining ng pagluluto sa Pilipinas.