Ang mga tool sa pagsukat ay pundasyon ng maraming disiplina, mula sa inhinyeriya at arkitektura hanggang sa pagluluto at pananahi. Sa wikang Tagalog, ang mga ito ay ginagamit upang matukoy ang haba, lapad, taas, timbang, temperatura, at iba pang mga katangian ng mga bagay. Ang “metro” ay ginagamit sa pagsukat ng haba, ang “timbangan” sa pagsukat ng timbang, at ang “termometro” sa pagsukat ng temperatura.
Ang paggamit ng mga tool sa pagsukat ay may mahabang kasaysayan, na nagsimula sa mga simpleng pamamaraan tulad ng paggamit ng mga bahagi ng katawan bilang sukatan. Sa paglipas ng panahon, ang mga tool sa pagsukat ay naging mas sopistikado at tumpak. Sa Pilipinas, ang mga tradisyonal na sistema ng pagsukat, tulad ng “dapang” at “takal,” ay patuloy na ginagamit sa ilang mga lugar, kasabay ng mga modernong sistema tulad ng metric system.
Ang pag-aaral ng mga tool sa pagsukat ay hindi lamang tungkol sa pag-alam kung paano gamitin ang mga ito. Ito rin ay tungkol sa pag-unawa sa mga prinsipyo ng pagsukat at ang kahalagahan ng katumpakan.
Ang pagpapahalaga sa mga tool sa pagsukat ay isang mahalagang bahagi ng pagiging responsable sa ating mga gawain. Sa pamamagitan ng pag-unawa sa kanilang kahalagahan, maaari tayong gumawa ng mga hakbang upang gamitin ang mga ito nang tumpak at epektibo.