Ang panahon ay isang mahalagang aspeto ng ating buhay, na nakakaapekto sa ating mga gawain, kalusugan, at maging sa ating mga emosyon. Sa Pilipinas, kung saan matatagpuan sa 'ring of fire' at 'typhoon belt', ang pag-unawa sa mga pana-panahong panahon ay kritikal. Ang wikang Tagalog ay mayaman sa bokabularyo para sa paglalarawan ng iba't ibang uri ng panahon, na sumasalamin sa ating pagiging sensitibo sa mga pagbabago sa kalikasan.
Ang pag-aaral ng mga salita na may kaugnayan sa panahon ay nagbubukas ng pinto sa pag-unawa sa kung paano nakikipag-ugnayan ang mga Pilipino sa kanilang kapaligiran. Halimbawa, ang 'ulan' ay hindi lamang nangangahulugang tubig na bumabagsak mula sa langit, kundi pati na rin isang simbolo ng paglilinis, pag-asa, at pag-unlad. Ang 'bagyo' ay nagdadala ng panganib at pagkasira, ngunit pati na rin ng pagkakataon para sa pagkakaisa at pagtutulungan.
Mahalaga ring tandaan ang papel ng panahon sa agrikultura at kabuhayan ng mga Pilipino. Ang mga magsasaka ay umaasa sa tamang panahon para sa pagtatanim at pag-aani. Ang mga mangingisda ay nakasalalay sa kalagayan ng dagat para sa kanilang kabuhayan. Ang mga pagbabago sa panahon ay maaaring magdulot ng mga problema sa pagkain at seguridad.
Narito ang ilang bagay na dapat isaalang-alang sa pag-aaral ng panahon lexicon:
Ang pag-unawa sa panahon lexicon ay hindi lamang tungkol sa pag-aaral ng mga salita, kundi tungkol din sa pagpapahalaga sa kalikasan at sa ating responsibilidad na pangalagaan ito.