Ang talasalitaan sa silid-aralan, o ang mga salitang ginagamit sa loob ng isang silid-aralan, ay isang mahalagang bahagi ng proseso ng pag-aaral. Ito ay hindi lamang tungkol sa pag-unawa sa kahulugan ng mga salita, kundi pati na rin sa paggamit ng mga ito nang wasto at epektibo sa iba't ibang konteksto.
Ang pagpapalawak ng talasalitaan ay mahalaga para sa mga mag-aaral sa lahat ng antas. Ito ay nakakatulong sa kanila na mas maunawaan ang mga aralin, magpahayag ng kanilang mga ideya nang malinaw, at makipag-ugnayan sa iba nang mas epektibo.
Sa konteksto ng wikang Filipino, mahalagang bigyang-pansin ang mga salitang may iba't ibang kahulugan o mga salitang may parehong tunog ngunit magkaibang kahulugan (homophones). Ang pag-unawa sa mga nuances ng wika ay makakatulong sa mga mag-aaral na maiwasan ang mga pagkakamali at maging mas mahusay na komunikador.
Ang mga guro ay may mahalagang papel sa pagpapalawak ng talasalitaan ng mga mag-aaral. Maaari silang gumamit ng iba't ibang estratehiya, tulad ng pagtuturo ng mga bagong salita sa konteksto, paggamit ng mga visual aid, at pagbibigay ng mga pagkakataon para sa mga mag-aaral na gamitin ang mga bagong salita sa pagsulat at pagsasalita.
Para sa mga nag-aaral ng wikang Filipino bilang pangalawang wika, ang pag-aaral ng talasalitaan sa silid-aralan ay maaaring maging isang hamon. Gayunpaman, sa pamamagitan ng dedikasyon, pagsisikap, at paggamit ng mga epektibong estratehiya, maaari nilang mapagtagumpayan ang mga hamong ito at maging matatas sa wika.