Ang transportasyong tubig ay isang mahalagang bahagi ng kasaysayan at ekonomiya ng Pilipinas, isang arkipelago na binubuo ng libu-libong isla. Sa wikang Tagalog, ang mga salitang tumutukoy sa mga sasakyang pandagat at mga konsepto na nauugnay sa paglalakbay sa tubig ay nagpapakita ng malalim na ugnayan ng mga Pilipino sa dagat.
Sa nakaraan, ang mga bangka at balangay ay pangunahing paraan ng transportasyon at kalakalan sa pagitan ng mga isla. Ang mga sinaunang Pilipino ay mahusay na mandaragat at gumamit ng mga advanced na teknik sa paggawa ng bangka. Sa kasalukuyan, ang mga ferry, barko, at iba pang sasakyang pandagat ay patuloy na ginagamit para sa transportasyon ng mga tao at kalakal.
Ang paglalakbay sa tubig ay may sariling mga hamon at panganib, tulad ng bagyo, alon, at mga problema sa makina. Mahalagang sundin ang mga patakaran sa kaligtasan at maging handa sa anumang emergency. Ang pag-unawa sa mga terminong nauugnay sa nabigasyon at meteorolohiya ay mahalaga para sa mga mandaragat at pasahero.
Ang pag-aaral ng leksikon na ito ay magbibigay sa iyo ng mga salitang kinakailangan upang talakayin ang iba't ibang uri ng transportasyong tubig, ang kanilang gamit, at ang mga konsepto na nauugnay sa paglalakbay sa dagat.